Ostatni elf

Dzisiaj, w poście pospolite fantasy -ze smokami, orkami, trollami i elfami. Czyli książka 'Ostatni elf'.

Autor : Silvana De Mari

Cena : ok. 40zł

Wyd. : W.A.B.

Powieść jest podzielona na dwie części : 'Ostatni elf' i 'Ostatni smok', które mieszczą się w jednej książce. Pierwsza opowiada o losach młodego elfa Yorsha, który uciekając z Obozu Elfów spotyka dwoje ludzi : Sajrę i Monsera. Razem, odnajdują przepowiednię dotyczącą ostatniego elfa, którym jest nasz bohater. Aby została ona spełniona muszą odnaleźć ostatniego smoka. Kierując się mapą ojca Yorsha udaje im się trafić do groty stwora. Elf postanawia zostać z nim na zawsze.

Druga część historii dzieje się ok. 13 lat po tamtych wydarzeniach. Dojrzalszy już Yorsh chce odnaleźć swoich opiekunów z dawnych lat. Musi też zaopiekować się młodym smokiem - dzieckiem, pozostawionym mu na wychowanie przez poprzedniego właściciela groty. Choć początki nie są łatwe, elf radzi sobie całkiem dobrze. Gdy Erbrow (smok) wkracza w okres dorosłości, pora na kolejne zadanie : poszukiwanie Sajry i Monsera. Idąc śladami ich dawnej wędrówki po krainie, Yorsh trafia na córkę pary - Junę, która po okrutnej śmierci rodziców została umieszczona w Domu dla Sierot. Bohater rusza jej na pomoc.

Z początku dość sceptycznie byłam nastawiona do tej pozycji. Nie jestem fanką tego typu fantasy. Książka skojarzyła mi się z dość popularnym Hobbitem - dostrzegłam podobieństwo głównej postaci - pozytywna zmiana bohatera, oraz fabuły - wędrówka itd. Myślę jednak, że szczegóły znacząco się od siebie różnią, co liczę jako plus iż powieść Tolkiena średnio przypadła mi do gustu. Yorsha poznajemy jako małego elfa, który wyrwany z ciepłej, domowej rzeczywistości musi zmagać się z głodem, cierpieniem, zmęczeniem. Na szczęście spotyka na swej drodze dwójkę dobrych ludzi, którzy - jak można zauważyć podczas lektury - traktują go jak swoją pociechę. Elf poznaje jak wygląda życie prostego człowieka, co z początku go dziwi, a czasem wręcz odrzuca. Zachowaniom tym, towarzyszy wiele zabawnych wydarzeń. Późniejsza postać tego bohatera znacząco się zmienia. Staje się dojrzalsza, odpowiedzialniejsza - jak to zazwyczaj bywa...
Drugi bohater wystawiony na główny plan - smok Erbrow jest przemądrzały i marudny, choć moim zdaniem niezbyt udany i nieszczególnie wyrazisty. W książce został poruszony problem miłości - tej rodzinnej, jak i tej młodzieńczej. Choć lekko zakamuflowana, za wydarzeniami, towarzyszy nam prawie przez cały czas.

Zmierzając ku zakończeniu, powieść nie specjalnie mnie przekonała. Z pierwszym wrażeniem sklasyfikowałam ją do gatunku tych pospolitych baśni, które zaczynają się tak sobie, a kończą szczęśliwie. Tą opinię utrzymuję do teraz..

Podsumowując...

5/10